مبارزه با فساد به سبک محمدرضا پهلوی!
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۷۸۳۱۲
داستان مبارزه با فساد در دوره پهلوی این بود که در اوایل سلطنت محمدرضا، اطرافیانش میگفتند او خیلی درباره فساد حساس است و اینحرفها، ولی در نهایت اینطوری شد: «در سالهای نخستین سلطنت، شاه به این امر اهمیت زیادی میداد و افراد خاندان سلطنت هم اکثرا در خارج بودند و هیچکدامشان دخالتی در کارها نداشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتربخوانید
شاهکار رضا پهلوی در محرم؛ پوشیدن لباس مشکی ممنوع!در دولت دکتر اقبال قانونی با عنوان از کجا آوردهای؟ از تصویب مجلسین گذشت که تمامی مقامات دولتی مکلف شدند صورت اموال و دارایی خود را بدهند و وکلای مجلسین هم از انجام کارهای مقاطعهکاری و وکالت دادگستری محروم شدند. ولی هیچگاه به پرسشنامهها رسیدگی نشد و هیچ مأموری هم تعقیب نشد.
در دولت دکتر امینی هم عدهای از مقامات مملکت به اتهام فساد بازداشت شدند و دیوان کیفر سروصدای فراوان به راه انداخت ولی سرانجام با برکناری امینی سروصداها خوابید و شخصیتهای سرشناسی که مدتی بازداشت بودند از زندان خارج شدند».
معلوم است بعدها که نام نزدیکان به خانواده سلطنتی و منسوبان به پهلویها در پروندههای فساد اقتصادی به میان آمد مبارزه با فساد برای همه سخت و سختتر شد ولی با این حال پهلوی دوم از رو نمیرفت و مدام درباره فساد حرف میزد و یکبار هم در سال ۱۳۵۴ قاطعانه تأکید کرد: «ما با هر نوع فساد در این کشور مبارزه میکنیم. یک نوع فساد عادی و حقهبازی و دروغگویی داریم و یک فساد گرانفروشی و کمفروشی. یک فساد راشی و مرتشی. یک فساد اداری که دیگر نمیشود تحمل کرد. ما با تمام قوا میکوشیم که هر نوع فساد را ریشهکن کنیم.
وظیفه هر فردی است که هر نوع فساد را که دید، مبارزه کند و بگوید، نه اینکه خود را کنار بکشد و اظهار کند ربطی به من ندارد». بعد هم اینطوری شد: «از طرف هویدا، نخستوزیر وقت یک کمیسیون پنجنفره مرکب از آموزگار وزیر کشور، انصاری وزیر دارایی، فردوست رئیس سازمان بازرسی شاهنشاهی، صادق احمدی وزیر دادگستری و فلاح رستگار دادستان دیوان کشور به ریاست نخستوزیر تشکیل شد تا به اعمال خلاف کارکنان دولت و شهرداریها رسیدگی کند. در وزارتخانه و سازمانها، کمیسیونهای مبارزه با فساد تشکیل و عدهای تحت تعقیب قرار گرفتند.
نخستوزیر گفت: این هیأت وظیفه دارد که به اعمال خلاف وزیران و معاونان و استانداران و شهرداران و مدیران و رؤسای شرکتهای دولتی رسیدگی و هیأتهای دیگر به اعمال سایر کارکنان برسد تا متخلفان به مجازات برسند، ولی گزارشهای بیامضاء نادیده گرفته خواهد شد و هرکسی از روی غرض گزارش بدهد طبق قانون مجازات خواهد شد.
به دنبال همین اقدامات بود که عدهای مورد تعقیب قرار گرفته و تغییرات زیادی هم در سازمانها به عمل آمد اما مشکل اصلی در جای دیگری بود؛ افراد خاندان سلطنت، دربار، بنیاد پهلوی، سازمانهای ارتشی و نزدیکان شاه. چه کسی میتوانست مناقصهها و کارهای نیروی هوایی را که ارتشبد خاتم در رأس آن بود، کنترل کند؟ چه کسی میتوانست فروش خاویار را که منحصر به دولو بود مورد اعتراض قرار دهد؟ چه فردی در دستگاه دولت و مطبوعات و پارلمان میتوانست به کارهای افراد خاندان پهلوی، اشرف یا شاپور غلامرضا اعتراض کند؟».
بعد که این کارها هم به نتیجه نرسید یک کمیسیون ویژه تشکیل دادند و اینطوری شد: «جلسات به ریاست رئیس دفتر مخصوص شاه تشکیل و برنامههای آن از تلویزیون پخش میشد... بهتدریج این کار هم به صورت یک شو تلویزیونی درآمد و غیر از اینکه چند مأمور از کار برکنار شدند اثر دیگری نداشت و باز هم کسانی که در ردههای بالا قرار داشتند به کار خود ادامه میدادند».
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پهلوی دوم فساد مالی فساد اخلاقی مبارزه با فساد نوع فساد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۷۸۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سکوت رژیمهای خودکامه عربی در برابر کنشگری پیرامون آرمان فلسطین
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نوشت: برخی از دولتهای جهان عرب که در زمینه فرصتهای اقتصادی و آزادیهای سیاسی با مردمانشان همسو نیستند، مدتهاست که با افزایش نارضایتی از روابط با [رژیم]اسرائیل و حامی اصلی آن، آمریکا مواجه شده اند. اکنون جنگ غزه و همدستی دولتهای عربی با تل آویو گسست دیرین میان حاکمان و مردم را افزایش داده است.
در ادامه این گزارش آمده است: چند هفته پیش و هنگامی که صدها نفر در مرکز شهر قاهره برای تظاهرات در همبستگی با غزه تجمع کردند، ماموران امنیتی ۱۴ معترض را دستگیر کردند. در ماه اکتبر و در تظاهرات دولتی حامیان فلسطین نیز دهها نفر پس از سردادن شعارهایی در انتقاد از دولت مصر بازداشت شدند که بیش از ۵۰ نفر آنها کماکان پشت میلههای زندان هستند.
این گزارش اضافه کرده است: در مراکش نیز دهها نفر در تظاهراتهای طرفداران فلسطین تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند و یا به دلیل انتقاد از نزدیکی حکومت به [رژیم]اسرائیل در رسانههای اجتماعی بازداشت شده اند. در عربستان سعودی که به دنبال توافق عادی سازی روابط با [رژیم]اسرائیل بوده و در امارات متحده عربی که پیشتر به چنین توافقی دست یافته، مقامها آنچنان نسبت به ابراز کوچکترین مخالفتی حساسیت نشان داده اند که بسیاری از مردم وحشت دارند در مورد این موضوع صحبت کنند.
به گفته سازمان عفو بینالملل، دولت اردن که از یک سو اکثریت جمعیتش را فلسطینیان تشکیل داده و از سوی دیگر با [رژیم]اسرائیل و آمریکا همکاری نزدیک دارد، از اوایل اکتبر تاکنون دستکم یک هزار و ۵۰۰ نفر را بازداشت کرده است. این رقم شامل حدود ۵۰۰ نفری میشود که در ماه مارس و در جریان برپایی یک تظاهرات بزرگ در برابر سفارت [رژیم]اسرائیل در امان دستگیر شدند.
نیویورک تایمز در این گزارش اعلام کرد: رژیمهای خودکامه عربی که به ندرت مخالفت را تحمل میکنند، حساسیت خاصی نسبت به کنشگری پیرامون آرمان فلسطین دارند. فعالان عرب دهه هاست که مبارزه عدالت طلبانه برای فلسطینیها را به مبارزه برای حقوق و آزادیهای بیشتر در داخل کشورهایشان پیوند میدهند. برای آنها، [رژیم]اسرائیل نماد نیروهای مستبد و استعمارگری است که مانع رشد جامعه خود شده اند.
در این گزارش آمده است: در مصاحبههایی که در سراسر مصر، مراکش و کشورهای حوزه خلیج فارس - از جمله عربستان سعودی، امارات متحده عربی، بحرین، عمان و کویت - انجام شد، بسیاری از شهروندان آرمان فلسطین را مبارزه عدالت طلبانه و [رژیم]اسرائیل را نماد ظلم و ستم دانسته و در برخی موارد، مراودات حاکمان خود با تل آویو را ورشکستگی اخلاقی توصیف میکنند.
نیویورک تایمز اضافه کرده است: پس از توافق بحرین، مراکش و امارات متحده عربی برای عادی سازی روابط با [رژیم]اسرائیل و گامهای همراستای عربستان، جنگ اخیر خشم مردم این کشورها را نه تنها نسبت به [رژیم]اسرائیل، بلکه علیه رهبران عرب که مایل به همکاری با آن هستند، برانگیخته است. این واقعیت که برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از ابزارهای اسرائیلی برای نظارت بر منتقدان خود استفاده کرده اند، این برداشت را به حقیقت نزدیکتر میسازد.
بر اساس این گزارش، بسیاری از دولتهای عربی سعی کرده اند با لفاظیهای تند در محکومیت جنگ [رژیم]اسرائیل، خشم مردم را مهار کنند. به گفته تحلیلگران، با این حال، مزایای عملی روابط با [رژیم]اسرائیل نزد این دولتها آنچنان زیاد است که از قراردادهای صلح صرف نظر نمیکنند. مصر، اولین کشور عربی که با [رژیم]اسرائیل صلح کرد، در طول سالها مبارزه مشترک با ستیزه جویان در شمال شبه جزیره سینا، یک مشارکت امنیتی تنگاتنگ با همسایه خود برقرار کرده است. مصر و [رژیم]اسرائیل همچنین برای محاصره غزه و مهار حماس همکاری کرده اند. قاهره نیز برای جلوگیری از هجوم سیل عظیم آوارگان فلسطینی از غزه به همکاری تل آویو نیاز دارد.
در این گزارش آمده است: کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، مدتهاست که ارتباطات امنیتی مخفیانه با [رژیم]اسرائیل را که ایران را بزرگترین تهدید علیه خود میداند، حفظ کرده و با بهره برداری از راهبرد "دشمنِ دشمنِ من"، راه را برای مذاکرات عادی سازی هموار کردند. انتقاد از این تدابیر نادر است چرا که بسیاری از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تمام اشکال اعتراض و سازماندهی سیاسی را ممنوع کرده اند.
بر اساس این گزارش، در گذشته، برخی از رهبران منطقه به مردم مستاصل خود اجازه میدادند تا با اقدامهای عملی در حمایت از فلسطین و مبارزه با [رژیم]اسرائیل، خشم خود را خالی کنند، اما اکنون که بسیاری از شهروندان عرب، حکومتهای خود را در رنج مردم غزه دخیل میدانند، حمایت از فلسطین با حساسیت بیشتری روبرو میشود.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان بینالملل خاورمیانه